"Voor je het weet ben je zelf patiënt"

Interview met Marielle Boon, 2020 . Foto: Marcel Krijger

“De jongens vonden het hartstikke leuk in het Familiehuis. Omdat we op een Waddeneiland wonen was voor hen alles bijzonder: boodschappen halen bij de Poolse supermarkt, samen koken en in het busje naar het ziekenhuis. Iedereen was zo lief – er werden zelfs ijsjes voor de kinderen gehaald. Hoe naar de aanleiding ook was, we hebben er een feestje van gemaakt.” Mariëlle verbleef met haar zoons Kenji (13) en Bruno (11) in het Familiehuis toen hun man en vader Bas werd geopereerd aan complexe Meningeoom (goedaardige tumor van de hersenvliezen, red).

“Voor ons is het onder alle omstandigheden belangrijk om positief in het leven te staan. In het Familiehuis hebben we dat bewust ook willen uitstralen naar andere gasten. Met aandacht, een praatje en een lach op z’n tijd kun je de narigheid van mensen een beetje verlichten. Het bijzondere aan zo’n huis is dat je alles langs ziet komen, van verdriet en blijdschap tot stress. Ik weet uit eigen ervaring dat je in zo’n situatie als naaste jezelf juist rust en tijd moet gunnen. Anders word je teveel geleefd door de situatie rondom de patiënt en dat houd je niet lang vol. Voor je het weet ben je dan zelf patiënt. Ook de vrijwilligers in het Familiehuis zijn daarin ontzettend belangrijk. Met ogenschijnlijk simpele dingen als bijvoorbeeld een wasje in de droger doen als jij snel naar het ziekenhuis moet, worden dagelijkse zorgen je uit handen genomen. Dat geeft rust.”

Mariëlle heeft haar kinderen bewust overal bij betrokken. “Natuurlijk wisten ze dat er een risico was dat papa de operatie niet zou overleven, maar kinderen kun je ook gemakkelijk afleiden. Opa en oma hebben de jongens op de dag van de operatie meegenomen naar McDonalds, die we thuis niet hebben. Ook hebben we samen in het Familiehuis een cake gebakken voor de medewerkers van het Erasmus MC. Zo werd het, gegeven de omstandigheden, toch een ontspannen logeerpartij. De jongens wilden zelfs niet weg uit het ‘hotelletje’ zoals ze het Familiehuis noemden.”

Het contact met andere gasten was voor Mariëlle heel waardevol en met sommigen is ze vast van plan dat in stand te houden. Zo heeft ze met een Arubaanse familie afgesproken om samen met een andere gast naar de Antillen te gaan. “Vanuit die bijzondere situatie is dus een hechte band ontstaan” lacht ze.